Mięśnie zaangażowane podczas wykonywania tego ćwiczenia:
Główne:
Naramienne - przednie aktony
Pomocnicze: 
Naramienne - boczne aktony
Klatka piersiowa - zębaty przedni
Plecy - czworoboczny
Ramię - trójgłowy (triceps)

Wykonanie ćwiczenia:
Sztangę podnosimy z podłogi, lub ze stojaka. Sztangę chwytamy w nachwycie nieco szerzej niż szerokość barków. Przeguby dłoni utrzymujemy w prostej pozycji. Zginając łokcie umieszczamy je na linii klatki, lub kilka centymetrów przed. Sztanga zostaje umieszczona na linii z klatką. Nie wolno nam wyginać pleców w łuk. Wykonuje się je dokładnie w taki sam sposób jak na siedząco, ale stojąc zdecydowanie minimalizuje się ryzyko wygięcia pleców. Obciążenie na kręgosłup jest przy takim ćwiczeniu duże, jednakże przy prawidłowo wykonywanych ruchach nie ma ryzyka urazu. Wyciskanie na stojąco różni się w znacznej mierze od wyciskania na siedząco w kwestii utrzymywania równowagi. Osoba która wykonuje to ćwiczenie musi sama na bazie doświadczenia określić, czy lepiej jest jej wykonywać je ze złączonymi nogami, czy też lepiej jest gdy jedna z nóg jest nogą wykroczną. Przy obu ustawieniach nóg ciężar powinien być odczuwalny w piętach. Podobnie jak podczas ćwiczenia na przykład bicepsów tak i tutaj jedną nogę wystawia się lekko do przodu w celu zminimalizowania balansów tułowia. Można też wykorzystać jako podpórkę modlitewnik, w celu opanowania ruchu. Nie powinno się też w żadnym razie szarpać, ani pomagać sobie tułowiem. Wypuszczając powietrze wyciskamy sztangę pionowo do góry, następnie robiąc wdech opuszczamy ją w dół. Ćwicząc w ten sposób należy pamiętać o prawidłowym opuszczaniu sztangi. Powinna być ona opuszczana możliwe powoli. Nie należy znacznie zwalniać, musi być to płynny, ale cały czas kontrolowany ruch. Jest to ćwiczenie które powinno być wykonywane na początku treningu barków.